“Hiçbir ayna, tekrar demir olmadı. Hiçbir ekmek dönüp de yeniden buğday olmadı. Hiçbir üzüm tekrar koruk hâline dönmedi.
Piş ve olgunlaş, yani iyice yan ki, bozulmaktan kurtul!”

16 Ocak 2013 Çarşamba

öylesine...

teslimim demek...ne kadar zor aslında...ne geldiyse başıma razıyım,geçiciyim zaten burda diyebilmek..onun için bunun için hayaller kurmaktan vazgeçip bana kararladığın neyse o beni bulacak nasılsa..ben yüzümü sana döndüm,sen razı ol yeter diyebilmek...zor...
göçebe ruhu,yerleşik  düzene geçirmeye çalışmak...zor..
göçebe ne demek,istediği yerde gezen,konaklayan,bağlanmayan,yeri yurdu olmayan,bağımsız!!!..hoş gözüksede yok...ruhu yerleştirmek lazım kalbin karşı hizasına...hiç kımıldamayacak şekilde sabitlemek lazım...çokça dua etmek lazım bunun için tevbe etmek...gezdiğim,oyalandığım,her yere tevbe...şurası mı burası mı derken kaybolduğum her yere tevbe..ve şükür cumartesinin varlığına...her seferinde tutuşturulan adresle yolu bulmaya çalışırken yol kısacık gözükürken aslında,hatta kapının eşiğine kadar elimden tutup götürülürken o güzel sayesinde,kendimce kapıdan dönmelerime tövbe....
bir bakara geçti,
üzerimden geçti,yıktı,bozdu,düzeltti,dağıttı,döktü,boşalttı,eksiltti,
fazlalaştırdı,kanattı,ağlattı,uzaklaştırdı,yakına çekti....
sonra sanki ansızın bitti,hiç bitmeyecek gibiydi,bitse artık dediğimizde bile...bitti ama...bende bitemedi,kavuşamadım çünkü hala AMENNERRESÜLÜ'ye..içinde bir yerlerde kaldım...daha önce hiç bir sure böyle yapmamıştı bittiyse bitmiştir deyip devam etmiştim..yada kasas belki..
ama yine de bakara gibi değil...
bakara bitti,herkeste kalan kaldı denildi..benim hayatımda griye hep yer varken bu sefer sadece siyah ve beyaz var..bakara,sıgatullah ve israiloğulları..ilk aklıma gelen..iki uç..iki farklı dağ..ben vadinin en derin yerinde birine çıkmak zor meşakkatli,teslimiyet lazım rıza lazım ama arkası cennet..diğeri kolay hemen çıkılır hoşa gide gide hemde ama arkası uçurum,dipsiz kuyu...
zora talibiz elhamdülillah..çook önceden talip olduk,zora doğru yola çıkalı da çok oldu aslında..
ama nasıl olduda vadinin dibine düştüm yine...
rüzgar...rüzgar tersten esti yine...
olsun rüzgarlara inat,dünyaya inat...

tevbe.tevbe.tevbe...


"Ey Rabbimiz, unuttuk, yahut yanıldıysak bizi tutup sorguya çekme. Ey Rabbimiz, bizden evvelki ümmetlere yüklediğin gibi üstümüze ağır bir yük yükleme, Ey Rabbimiz takat getiremeyeceğimizi bize taşıtma. Bizden sadır olan günahları sil, bağışla, bizi esirge. Sen mevlamızsın bizim. Artık kafirler ruhuna karşı bize yardım et."

2 yorum:

cnfc dedi ki...

Amin..

Adsız dedi ki...

merhaba. blogunuz çok keyifli olmuş. yazılarınız da güzel. akıcı ve kolay okunuyorlar. ama neden bıraktınız ki yazmayı... keşke devam etseydiniz...