kız evi naz evi.........

dün akşam hayırlı bir iş vardı annemlerde..
kardeşimi istemeye geldiler...
ama olay sitkoma dönüştü ortamın gerginliğinden,
habire pot kırıldı,derin sessizlikler oldu arada sonra
biri bir konu ortaya attı,ardından herkes cansimidi
gibi konuya yapışıp görüş beyanında bulundu,ardından yine
bir sessizlik sonra yine bir konu....
konularda dedim ya ne olursa,sesli çalışan asansör,beyaz ve
sarı ışıklı lamba ve faydaları,öss,çay,fındık(babanem trabzonlu,
erkek tarafıda rizeli olunca bu konu biraz uzun sürdü;)),

ne olursa yani...
erkek tarafı sadede gelmeye çalıştıkça bazen ustaca

bazen apaçık belli ederek değiştirilmeye çalışıldı konu...
dün birkez daha anladım ki evlatlar ne kadar büyürse büyüsün
ailenin gözünde hep küçük kalıyor,kardeşim benim gözümde
bile öyle,onu evli bir hanım olarak düşünemiyorum....
gece boyunca defalarca herkes birbirinin ismini yanlış söyledi,

hatta damat adayımızın kardeşi bile kardeşimin
adını yanlış söyledi,babam eşimi büyük damadım diye

tanıştırdı sonra yani tek damadım dedi,ardından eşimin

çalıştığı yeri yanlış söyledi Allah'tan mesleği doğru hatırladı,

sonra ikide bir mutfağa gelip kardeşime bak şimdi istemesinler

vermem deyip durdu ,annem bir ara koltukta fenalık geçirdi,

en komiğide zaten herkes gergin otururken ışıkların gitmesi oldu,

kaldık mı öyle maile karanlıkta...

bunlar şimdi aklıma gelenler daha türlü çeşit gariplikler;
tabii bu gariplikler en çok kardeşimi ve damat adayını yordu,
kardeşim gece sona erene kadar diken üstünde gibiydi,
damat adayı ise içerde annesinin yanında kızarıp bozararak oturdu,

ama tatlı hatıralar bunlar hep hatırlanacak....

ve sonunda söz sadede geldi ;(daha doğrusu bir boşluk

anınında damat adayının babası pat diye konuya girdi,

çünkü bizimkilerin ustaca manevrası sonucu saat 10.30 olmuştu,

ama onlar hala konuya girememişti) kızımızı istediler,

verdik mi HAYIR,babannem kısaca biz bi düşünelim dedi,

eee kız evi naz evi...