dosta giden dost sohbetleri

Cahit Zarifoğlu,sohbeti birilerinin önünde
diz çökme medeniyeti olarak tanımlıyor...

sohbet anları,gönülden gelen bir iştiyakla
diz çöküp oturduğumuz,başımızı öne eğip
söylenilen sözlerin,anlatılan kıssaların eşliğinde
içimizle kıyasıya bir hesaplaşmaya girdiğimiz
bereketli zaman dilimleridir.
sohbet teslimiyetin,kendinden,dünyevi ihtiraslarından
vazgeçişin çileli ama bir o kadar da rahmet dolu yolu.
sohbeti bütünleyen,anlamlandıran bir kelime daha var;
dostluk...dost varsa sohbet ederiz,sohbete gideriz çünkü orda
mutlaka bir dost vardır.
Allah' dost olabilmek....
dost olmanın yolu da dosdoğru olmaktan geçer....
(genç dergisi,sayı7_A.Edip Başaran'ın yazısından alıntıdır.)